پهنه بندی آگروکلیماتیک استان خوزستان برای کاشت کلزا دیم با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافیایی (gis) و شاخص های اقلیمی

پارامترهای اقلیمی و اثرات آنها روی گیاهان زراعی یکی از مهمترین عوامل موثر در افزایش عملکرد محسوب می شود. با بررسی آگروکلیمایی می توان امکانات بالقوه مناطق مختلف را تعیین و از این امکانات حداکثر بهره برداری را نمود. این تحقیق به منظور شناسائی پتانسیل اکولوژیکی مناطق کشت کلزا دیم از نظر پارامترهای اقلیمی و شرایط توپوگرافی زمین در استان خوزستان انجام شد. به دلیل دیم بودن کشت، برای تعیین تاریخ کشت از بارندگی موثر استفاده شد. سپس تاریخ شروع و پایان مراحل فنولوژیکی کلزا با استفاده از درجه روز- رشد استخراج گردید. دماهای آستانه و محدود کننده، و نیز میزان بارش لازم در هر دوره رشدی و نیز وضعیت فیزیکی بهینه زمین نظیر شیب برای کشت کلزا دیم از منابع مختلف استخراج شد و احتمال وقوع آنها در هر مرحله محاسبه شده و پس از محاسبات رگرسیون گیری مناطق کشت استان با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی به چهار گروه ضعیف (احتمال 50-25 درصد) با وسعت 65/21 درصد از اراضی قابل کشت، متوسط (احتمال 75-50 درصد) با وسعت 38/35 درصد از اراضی قابل کشت، مناسب (احتمال 100-75 درصد) با وسعت 96/42 درصد از اراضی قابل کشت و مناطق غیر قابل کشاورزی که 85/40 درصد از کل منطقه مورد مطالعه را در بر گرفت تقسیم شد.